ประวัติสามเณรรูปแรกในพุทธศาสนา       ในสมัยพุทธกาล เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ธรรมแล้ว พระองค์เสด็จไปสู่กรุงกบิลพัสดุ์ตามที่พระเจ้าสุทโธทนะพุทธบิดา ให้อำมาตย์มากราบบังคมทูลนิมนต์ในครั้งนั้นพระนางพิมพาผู้มารดา ของราหุลกุมารได้ให้พระราหุลกุมารมาเฝ้าพระพุทธองค์เพื่อทูลขอ ราชสมบัติ พระพุทธองค์ทรงเห็นว่า อันทรัพย์ภายนอกนั้น มิใช่หนทางอันจะนำไปสู่ความหลุดพ้นหรือ "นิพพาน" มีแต่จะทำให้เวียนว่ายตายเกิด และจมอยู่ในกองทุกข์ จึงได้พระราชทานทรัพย์ภายในคือ อริยทรัพย์ ให้แก่พระราหุลด้วยการให้บรรพชาเป็นสามเณร พระราหุลกุมาร จึงเป็นสามเณรรูปแรกในพระพุทธศาสนา เมื่อบวชแล้วท่านเป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษาพระธรรมวินัยเป็นอย่างมาก ทุกเช้าเมื่อตื่นขึ้นมา ท่านจะกอบทรายจนเต็มมือ แล้วอธิษฐานว่า "วันนี้ ขอให้เราได้รับโอวาทคำสั่งสอน มากเท่ากับจำนวนเมล็ดทรายในกำมือนี้" นอกจากเป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษาพระธรรมวินัยแล้ว สามเณรราหุลยังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ว่านอนสอนง่าย และมีความกตัญญูเป็นเลิศ เมื่ออายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุโดยมีพระสารีบุตรเป็นพระอุปัชฌาย์ พระราหุลบวชได้ไม่นานก็สำเร็จพระอรหันต์ และได้รับการยกย่องจากพระศาสดาให้เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งปวง (เอตทัคคะ) ในด้านเป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา