ณ มงคลสมัยวันศุกร์ วิสาขปุรณมีเพ็ญเดือน ๖ แห่งปีก่อนพุทธศก ๘๐ เวลาสายใกล้เที่ยง ขณะที่พระนางเจ้ามายา พร้อมด้วยราชบริพาร ฝ่ายในฝ่ายหน้า เสด็จประพาสเล่นอยู่ที่ป่าลุมพินี เผอิญพระนางเข้าประชวร พระครรภ์จะประสูติ อำมาตย์ผู้ตามเสด็จจัดที่ประสูติถวาย ใต้ร่มสาละตามที่สามารถจะจัดได้ พระศาสดาได้ประสูติ จากพระครรภ์พระมารดาในที่นั้น
        พระศาสดาได้เสด็จอุบัติมา เพื่อทรงทำอุปการะอันใหญ่ยิ่งแก่โลก ฉะนั้นเวลาประสูติ จึงประกอบกฤษดาภินิหาร คือพระมารดาทรงยืน ไม่นั่งเหมือนสตรีอื่น พระองค์ประสูติบริสุทธิ์ ไม่เปรอะเปื้อนด้วยครรภ์มลทิน มีหมู่เทพยดามาคอยรับก่อน มีธารน้ำร้อนน้ำเย็น ตกลงมาจากอากาศสนานพระองค์ พอประสูติแล้ว ทรงดำเนินด้วยพระบาทได้ ๗ ก้าว เปล่งวาจาเป็นบุพนิมิตร แห่งพระสัมมาสัมโพธิญาณ